Een dochter vertelt
Marijke Lansloot vertelt over haar vader, ereambassadeur Theo Lansloot: “Een maand voor zijn overlijden overhandigde mijn vader, Theo L. R. Lansloot zijn boek ‘Uitzonderlijk Diplomatenleven’ aan de uitgever. Hij zou het zelf nooit in handen houden. Veertien dagen voor zijn sterfdatum op 31 maart 2020, kort na de uitbraak van corona, zijn mijn moeder en ikzelf letterlijk uit de kliniek gezet waar mijn vader al veertien dagen opgenomen was. Wij hebben hem nadien niet meer gezien en bijgevolg ook geen afscheid kunnen nemen.
Als deel van mijn rouwverwerking heb ik het op mij genomen om in zijn plaats het boek aan het brede publiek voor te stellen. Ik breng ook allerhande voorwerpen mee die het boek mee illustreren.
Mijn voorstelling begint met een inzicht in de diplomatie (ontstaan permanente diplomatie, groei wettelijk kader Belgische diplomatie en de taalpariteit) om vervolgens het boek en mijn eigen ervaringen te bespreken als kind van een diplomaat.”
“Hij startte als dertiger als ambassadeur” zegt Marijke. "Dat was in de jaren 60, toen een wet voor meer Nederlandstalige diplomaten moest zorgen. “Zijn eerste post was de Iraanse hoofdstad Teheran, waar hij zes maanden alleen, zonder zijn gezin, verbleef.” Daarna werd Lansloot naar de VS, Egypte, Soedan en Centraal-Amerika gestuurd. Hij werd ambassadeur bij de VN in New York, en vervolgens ook adviseur van premier Wilfried Martens. Hij werd na zijn pensioen actief bij de NVA.